Deze versterker uit het boek van experimental methods in RF-design heb ik gesimuleerd in LT-spice. Hem daarna gebouwd en toen mbv de VNA gemeten.
Mag ik u voorstellen aan Ampje:
Zo ziet Ampje er in het echt uit: Hij heeft alleen wat andere onderdeeltjes gekregen ivm het gemak. 22nF Ctjes ipv 100nF, de 6 ohm is nu 5 ohm, 1K3 is 1K2 en 3K is 3K3:
Impedantie meten doe je altijd met de versterker aan. Als hij dan toch aanstaat wil je ook meteen de gain weten. dit heb ik met de HP SA gedaan omdat ik daar de gain traploos op kan instellen en het dynamisch bereik groter is. Ik heb er -50dBm ingestuurd. Gesweept van 1 tot 30MHz. er kwam -28 tot -40dBm uit. Dat is dus 22dB bij lage frequenties en 10dB bij hoge frequenties. In de simulatie was hij vlakker. Dat kan niet met de 22nF’s te maken hebben. Het zal eerder met paracitaire eigenschappen en de ferriet-uitkoppeling te maken hebben. Maar zeker geen verkeerd resultaat.
Dit is het in LTRspice:
De ingangsimpedantie. Deze meet ik door de uitgang met 50 ohm af te sluiten en op de ingang de VNA. Het is een S11 reflectie meting. Het is bijna 50 ohm. De beide VNA’s zijn het hier eens:
Dit is de simulatie: De impedantie wordt in Return loss gegeven. 25dB is gelijk aan 50 ohm. De werkelijkheid is wat beter.
De uitgangs gemeten met S22 (de VNA geeft S11 aan omdat ik geen zin had om de hele relaiskast er tussen te hangen)
De ingang weer met 50 ohm afgesloten: Weer bijna 50 ohm, de beide VNA’s zijn het hier ook eens.
De simulatie, beter dan in werkelijkheid.
De HP gaf de volgende return loss:
Zout: -18 tot -14dB
Zin: -24 tot -22dB
Met een potmeter op de ingang en uitgang de meting herhaalt. De hoogste RL aan de uitgang kreeg ik met 35 ohm op de ingang, de hoogste RL op de uitgang was met 45 ohm op de ingang. De impedanties van in en uitgang beïnvloeden elkaar heel erg. Een open uitgang is een hele lage RL op de ingang (dus hele hoge VSWR)
Je ziet ook dat de impedantie niet puur ohms is. Zowel ingang als uitgang zijn licht inductief.
