Het byzondere van deze meter is dat hij werkt op een wat afwijkende manier. En dat hij gemaakt is voor een beperkt gebied. De gevoeligste schaal is 0-3 pF, de grootste 0-300pF. De zelfde waarden bij spoelen maar dan in uH. Tegenwoordig wordt een afgeleide hiervan vaker toegepast maar haalt het niet de prestaties van deze. De methode wordt al in een boek van Terman uit de jaren 30 beschreven voor het meten van hele kleine capaciteiten. In fF meten, elders op deze site, heb ik zelf ook een variant daarop gemaakt. Deze heeft een vaste oscillator op 140KHz. Die staat echt snaarstrak op 140. Voor een loslopende oscillator erg goed. De counter knippert minder dan een Hz op en neer. De tweede is verstembaar met twee varco’s. Fijn en grof. Wat je doet is je meetopstelling nullen. Dan meet je een condensator (dat kan zelfs onder bepaalde voorwaarden in situ) Dit trekt de verstelbare condensator weg van frequentie. Een mixer zet de verschilfrequentie met de vaste oscillator om in een DC spanning welke de meter aan geeft. Nul zetten is zero beat. Dat zie je ook echt. Als je er bijna bent kun je aan de meter wiebeling de frequentie tellen.
Hij is daardoor erg lineair. Niet zoals bij analoge draaispoelmeters dat je alleen bij volle schaal een kloppende meting hebt. Als ik 100pF meet en daarna er 10pF aanhang, geeft hij ook precies 10pF weer.
Afregeling is ook erg doordacht. Zonder absolute referentie kun je hem toch absoluut kloppend krijgen. Je hebt daarvoor de S30 nodig. Een delta standaard. De absolute waarden zijn niet van belang maar wel de relatieve.
Ik heb zelf een S30 gemaakt mbv luchtvarcos, toltrimmers en mica caps. Met behulp van mijn andere meters en vooral de VNA heb ik geprobeerd de relatieve waarde tot op 0,05 pF goed te krijgen wat aardig is gelukt. Dan heb ik in ieder geval reserve.
Er is ook een probe voor. De P93C een erg dure naam voor een stuk 93 ohm coax kabel, een stukje krimpkous en een PL259 maar het werkt goed. Zeker omdat er ook een guarding mogelijkheid op zit. Het manual noemt deze als voorziening ten behoeve van het meten van de parasitaire capaciteit van buizen.
Na een paar uur opwarmen bleek bij controle dat de 150V voeding bijna op 185V zat. Na het vervangen van een OA2 was het weer perfect. Ook zat er vervorming op de oscillator en was de dutycycle van de smithtrigger alles behalve symmetrisch. Daarna met de S30 hem gecalibreerd en gecheckt met wat standaard condensators. Hij is weer perfect.
De verplichte naakt foto’s. De zelfde opbouw en degelijkheid als een 547 scoop.