Aangezien ik toch wat met buizen heb en ik een aardig lijntje Yaesu’s heb staan, dacht ik zo, waar die dingen in voor kwamen vond ik het jammer dat de meeste hybride zijn. Naast de FTdx lijn is er in die tijd nog een lijn geweest. Dat was de FT200/250 serie. In verschillende landen weer onder verschillende namen gebracht. In Europa dus sommerkamp, in Amerika als tempo uno.
Dit exemplaar is technisch net als de FTdx een hybride. Er zitten namelijk 7 torretjes in. De rest is echter helemaal met buizen uitgevoerd. Dit in tegenstelling tot de echte hybrides waar alleen de eindtrap en stuurtrap uit buizen bestaan. De FT250 heeft een losse voeding. Deze herbergt tevens de luidspeaker. Net als alle buizen sets was men niet zuinig met vermogen. De FT250 heeft een maximale SSB input van 300W. Dat betekent in theorie ongeveer 150W PEP. In de praktijk zijn ze toch wat efficiënter en gaan ze dik boven de 200W. Door de ongebruikte optie in de voeding te gebruiken kun je de voedingspanning verhogen waardoor er nog meer uit komt mocht je dat soort sadistische neigingen willen botvieren op zo’n bejaarde set. 
Zoals de FTdx is ook dit front massief aluminium met gegraveerde inscripties. Helaas mist hij de yaesu “motorklep” Je kunt dus niet even het ding open zetten om van de buisjes te genieten.
Deze set komt bij PA0JHN vandaan. Deze heeft hem in 1975 nieuw gekocht en al die jaren gekoesterd. Ik ga hem eens lekker vertroetelen en dan mag hij bij zijn broertjes en zusjes van zijn oude dag genieten en regelmatig zijn kunnen laten tonen bij het doorbreken van pile-ups. Met zoveel jaar ervaring en wat buizen power hebben ze daar meestal geen probleem mee.
